Medycyna estetyczna

Od kilku lat zajmuję się diagnostyką, konsultowaniem i leczeniem pacjentów przygotowywanych, w trakcie i po zabiegach z użyciem komórek macierzystych schorzeń degeneracyjnych z zakresu angiologii, chirurgii, naczyniowej, trudno gojących sie ran, ortopedii i medycyny estetycznej.

W normalnych warunkach ludzki organizm posiada wystarczającą liczbę komórek macierzystych aby utrzymać funkcje organów i zapewnić ich odnowę, jednak jest ona niewystarczająca, aby skutecznie zregenerować ciężko uszkodzone tkanki.

W komórkach macierzystych drzemie olbrzymi potencjał naprawczy. Każdy człowiek posiada je w swoim organizmie.  W różnych tkankach ich zawartość jest różna, dlatego w zależności od zapotrzebowanie na nie pobieramy je z różnych tkanek (kwi, szpiku lub tkanki tłuszczowej). Potrafimy precyzyjnie wyodrębnić komórki macierzyste, by je zaaplikować w odpowiednie miejsce, wykorzystać ich potencjał naprawczy.

Główną zaletą terapii BMAC jest duża liczba multipotencjalnych komórek macierzystych, skoncentrowanych we własnym osoczu pacjenta w procedurze wykonywanej przyłóżkowo w ciągu 15 minut.

Komórki macierzyste stosujemy w następujących chorobach naczyń:

• Niedokrwieniu Kończyn Dolnych
• Zespole stopy cukrzycowej
• Chorobie Buergera

Poza naprawą uszkodzonych tkanek, komórki macierzyste stymulują regeneracje naczyń, sprzyja temu środowisko niskotlenowe, co jest dodatkowym czynnikiem sprzyjającym angiogenezie. Ten proces krwa do klilku miesięcy po zabiegu , poprawia przepływ krwi i w niektórych przypadkach zapobiega groźbie amputacji.

Wyniki badań skoncentrowanych na wykorzystaniu terapii komórkami autologicznymi okazały się obiecujące, szczególnie w grupie chorych, którzy nie są kandydatami na leczenie chirurgiczne bądź wewnątrznaczyniowe. Podanie stężonego roztworu komórkowego ze szpiku kostnego zawierającego różnorodność typów komórek progenitorowych wraz z cytokinami i czynnikami wzrostu, stymuluje neowaskularyzację poprzez wzrost poboczny w obrębie dotkniętej chorobą tkanki, co w rezultacie powoduje lepszy przepływ krwi w kończynie.

Komórki macierzyste w ortopedii

Małoinwazyjna technika wykorzystująca komórki macierzyste (MSC) polegająca na podaniu ich na zasadzie iniekcji, pozwala na odbudowę uszkodzonych tkanek, co prowadzi do uniknięcie zabiegów artroskopowych a nawet przeszczepów.

Wykorzystanie komórek macierzystych (MSC) w medycynie jest obecnie jedną najnowocześniejszych metod, prowadzi do beinwazyjnej odbudowy uszkodzonych bądź zdegenerowanych tkanek. W traumatologii dotyczy to zmian pourazowych. W urazach przewlekłych, zaburzeniach i opóźnieniu gojenia się tkanek i ran wspomagamy i pobudzamy tkanki miękkie do regeneracji i przebudowy.

Główne korzyści

• Zmniejszeniem dolegliwości bólowych – ograniczenie zapotrzebowania na środki przeciwbólowe.
• Przywrócenie lub poprawa  zakresu ruchomości stawu

Zastosowanie:

• Urazy brzuśców mięśniowych i ścięgien
• Uszkodzenia torebek stawowych
• Przewlekłe urazy z następowymi bliznami
• Uszkodzenia chrząstki stawowej.
• Leczenie zmian zwyrodnieniowych stawów:
• W zaburzenia zrostu kostnego
• Wspomaganie w leczeniu złamań kostnych

Zabiegi z użyciem komórek MSC można zastosować przed technikami artroskopowymi, Możliwe jest również bezpieczne wielokrotne podawanie komórek macierzystych, poprawiając skuteczność leczenia.

Najpopularniejsze są obecnie zabiegi, w których macierzyste są izolowane z własnej tkanki tłuszczowej. Jest to metoda dająca wysoką koncentrację wyizolowanych komórek MSC, pozwalająca na uniknięcie często występujących kostnych dolegliwości bólowych po pobraniu szpiku oraz ryzyka infekcji w obrębie szpiku kostnego. Wykorzystaniu komórek autogennych minimalizujemy ryzyko komplikacji immunologicznych, zapalnych, itp. Implantacja izolowanych komórek w warunkach sterylności oraz przy odpowiedniej analgezji minimalizuje ryzyko komplikacji i powikłań.

Informacja dla pacjenta przygotowywanego do zabiegu z podaniem komórek macierzystych:

Pacjent odbywa konsultację kwalifikującą do zabiegu.
Zabieg realizowany jest po konsultacji i wykonaniu niezbędnych badań labolatoryjnych.
Procedura jest zazwyczaj jednodniowa.
W zależności od typu urazu, zalecamy odpowiednią rehabilitację pozabiegową.
Zabieg wykonywany jest w obecności anestezjologa.

Pacjenci którzy poddali się zabiegowi odczuwają mały dyskomfort w miejscu pobrania szpiku.